Na alle (voornamelijk mislukte) experimenten van een paar jaar terug ben ik tot de ontdekking gekomen, dat ik eigenlijk gewoon weg wil uit het huis waar we nu wonen en echt meer ruimte zoek.

We zitten midden in de stad met een kleine stadstuin op leemgrond met een brede sloot nog geen 50 meter bij ons vandaan en een brede groenstrook met hoge begroeiïng aan de zuidzijde van "ons" stukje aarde. De grond is prima voor bijvoorbeeld rozen, maar ik wil toch eigenlijk graag een eetbare tuin. Liefst eentje waar we ons volledig van kunnen voeden op fruit- en groentegebied, plus een mooi overschot om te doneren aan bijvoorbeeld de lokale voedselbank.

Behalve de groenstrook, die dus never nooit niet aan ons grondgebied toegevoegd zal gaan worden, omdat de gemeente niet van plan is om het bestemmingsplan te veranderen, hebben we ook nog te maken met twee enorm groot geworden walnoten. Dankzij deze link van Remco (harms1) http://www.houtwal.be/vakartikels/boekbesprekingen/goede_slechte_buren_combinatieteeltenfruit.htm ben ik er nu achter dat deze bomen onze eigen appelbomen in de weg staan door hun wortelstelsel. Ze doen het elk jaar slechter lijkt wel, en lekkere appels hebben we al een aantal jaar niet meer gehad. Tijd voor een verhuizing lijkt me Dus op zoek naar een ander woonoord!

'n Tweede zoektocht die ik opzet, heet "Voedselbos". Al zolang ik me kan herinneren verzamel ik plantjes en zaadjes en moeten die ook de grond in om "voor eten te zorgen". De laatste jaren heb ik me beziggehouden met o.a. een moestuin en onze eigen voor- en achtertuin, maar dahiggetnie, zoals ze dat bij ons zeggen. Het is niet precies dat wat ik echt wil. Dat wat ik wel wil een naam heeft, had ik een jaar geleden niet kunnen bedenken, maar het blijkt dat ik niet de enige ben met dit idee. Het was een openbaring voor me deze zomer dat ook in Nederland een grote groep mensen -ieder op zijn eigen manier- invulling geeft aan een verlangen om verder te gaan dan voedsel verbouwen. We zoeken een systeem, dat teruggeeft aan de natuur wat wij als mensen zo lang alleen maar hebben genomen. Met alle gevolgen van dien!! En het is mogelijk om zowel terug te geven aan de natuur wat die nodig heeft, als te krijgen van de natuur wat wij nodig hebben. Ik ben ervan overtuigd dat een goed opgezet systeem van planten (van giga-groot tot miniscuul klein) zowel mensen en dieren voedt als de aarde behoudt. En dat een divers systeem met veel verschillende planten, zoals een voedselbos, zoveel voedsel kan geven dat het meer mensen per vierkante meter voedt dan een monocultuur, plus dat bodemerosie en -uitputting niet hoeven plaats te vinden. Er vallen immers geen grote vlaktes kaal in de winter en doordat er een constante natuurlijke uitwisseling van stoffen is op de bodem, blijft de grond gezond en compleet. Of in ieder geval een heel stuk gezonder en completer dan wat ik nu veelal om me heen zie gebeuren!

Goed, de hypothese is omschreven. Nou de uitwerking nog....