Daar zijn we weer, met dit keer als opvallendste kenmerk: overvloed! Zelfs met mijn kleine lapje grond kan ik nu elke dag wel iets uit eigen tuin eten. Een groene smoothie of omelet met snijbietblad, salades en curry's met sugar snaps, Heul Veul sla, allerlei fantasierecepten met gemengde bonen en dan komen de courgettes er ook nog aan. Na alle slakkenellende is dit een seizoen van triomf, een oergevoel dat je het voor elkaar gekregen hebt om jezelf en je dierbaren te voeden:). Niets leuker dan de vruchten van je tuin te delen met vrienden en familie! 'Gestolde liefde', las ik laatst ergens. En zo is het.

Allereerst weer het overzicht. Je ziet de pompoen en de courgette nu eindelijk op gang komen. Die kratten zijn overigens niet zelf gekweekt; dat zijn restanten van onze Tour-party dit weekend.

(Off-topic: de proloog in Utrecht was LEGENDARISCH)

De bak, met op de voorgrond de pompoen en courgette. De peulen zijn over hun hoogtepunt heen en voor een deel al weg. Ik plant nu niets nieuws meer in de bak, omdat ik hem in september wil ontmantelen.

"Schat, wat eten we vandaag?" "Nou, wat denk je zelf? Sugar snaps met sugarsnapsaus natuurlijk."

En als de sugar snaps op zijn beginnen we aan de stokslabonen...

Of toch eerst aan de stambonen?

Ook een fantastisch ding: de klimcourgette! Hij is lekker op dreef nu en de eerste vrouwelijke bloem staat open. Over een maand komen de courgettes waarschijnlijk onze neus uit.

En dan het laatste oogstbare fenomeen in de bak: bieten. Van de dertig bieten van weleer zijn er vijf aan de slakken ontsnapt. Maar ik klaag niet, want dat is genoeg voor een pannetje heerlijke Chlodnik (koude Poolse bietensoep)!

Het voorste gedeelte van de bak wordt nu volledig gedomineerd door de in bloei geschoten radijs en rucola. Wat een fenomeen zeg. Planten die tien keer zo groot worden, en overal zaaddozen. Bijna eng af en toe:).

En dan nog in de categorie veelbelovend: de eerste pompoen-in-wording.

Plus de eerste courgette-in-wording!

Op Tomato Island groeit alles voorspoedig. De Black Cherry kan nu bijna over de schutting kijken.

Rijpende tomaatjes aan de Black Cherry.

En ook tomaten aan de Marzano! Dankzij Yuras hoef ik nu de bloempjes van mijn zelfgekweekte tomaten niet bevrucht te kijken:).

Hoewel die het, daarover gesproken, ook prima doen; mijn experiment om stamtomaten in de keuken te kweken is zelfs iets te voorspoedig aan het verlopen (jungle)

De wintertomaat is nu zelfs toe aan de oogst van het eerste bakje tomaten. Mmmm...maar eens mozarella inslaan.

In dezelfde hoek als de tomaten staat mijn aardappelexperiment. Dit groene bladerdak is het resultaat van een paar in stukken gehakte aardappelen die ik over had in de keuken, twee maanden geleden. Ik ben echt verbaasd hoe goed dit gaat. Volgens mij heb ik ze redelijk maximaal aangeaard - het eerste blad begint vlak boven de aarde - dus ik laat ze nu met rust en zie wel wat er gebeurt.

Dan het cirkelterras, waar de bonen al lekker klimmen. Het valt me wel een beetje tegen hoeveel blad ze hebben; volgend jaar twee bonen per stok.

Ook reuze gezellig is deze agglomeratie bij de schutting, inclusief verrassingszonnebloem van Aardpeer! Het zou een Uchiki Kuri zijn, maar dat bleek al vrij snel niet te kloppen:).

Eens, lang, lang geleden - nouja, half juni - kreeg ik van Salamandertje een rabarberpol die niet gelukkig was in de rechterborder van het cirkelterras waar ik hem uitplantte. Alles leek verloren en de mensen in het land weenden bittere tranen...

...maar toen de rabarber eenmaal geworteld was besloot hij dat het toch wel een fijn plekje was, en iedereen leefde nog lang en gelukkig!

Ook de linkerborder begint er wat voller en natuurlijk uit te zien, met weelderige kruiden en de kastanjebonen die ook al een flink eind omhoog zijn. Mijn vriend: "KASTANJEBOMEN?"

Deze bonen hebben trouwens prachtige paarse bloemetjes!

Dit is iets raars: doordragende Sweet Eve waarvan ik de uitloper heb opgepot. De Sweet Eve gaat door met bloemen en aardbeien maken, en de uitloper...maakt ook bloemen en aardbeien?!

En na de borders maken we ons rondje dan weer af voorin in de tuin, naast de keuken. Daar staat de herfst- en winteroogst al klaar! Twee pompoenen die nog het dak opgaan, kolen die ontkiemen, en een laatste stambonenlegertje.

Grappig dat de Redbor boerenkool, midden en links, nu al een beetje rood in de nerf heeft!

Tot slot kan ik jullie natuurlijk niet verlaten zonder sfeerimpressie van al die heerlijke oogsten.

Geniet van jullie eigen overvloed! Bon appetit;)